Mechanescht Polieren gëtt op enger spezieller Poliermaschinn duerchgefouert. Eng Poliermaschinn besteet haaptsächlech aus engem Elektromotor an enger oder zwou Polierscheiwen, déi vun him ugedriwwe ginn. Op enger Polierscheif gëtt e poléierte Stoff aus verschiddene Materialien benotzt. Fir grob Poléierung gëtt dacks Leinwand oder grob Stoff benotzt, fir fein Poléierung gëtt dacks Flanell, fein Stoff oder Seid benotzt. Beim Polieren gëtt d'Polierflëssegkeet dauernd op der Polierscheif gedrëpst oder d'Polierscheif mat engem cremefërmege Poliermëttel bestreet, wat e ganz feine Diamantpulver mécht. Beim Polieren soll d'Schleiffläch vun der Prouf gläichméisseg op déi rotéierend Polierscheif gedréckt ginn. Den Drock soll net ze grouss sinn, a laanscht de Rand vun der Scheif bis an d'Mëtt vun enger kontinuéierlecher radialer Hin- a Réckbewegung beweegt ginn. Eng hell Spigelfläch gëtt kritt andeems d'Verschleissmarken duerch déi relativ Schleif- a Walzaktioun tëscht engem ganz feine Polierpulver (Flëssegkeet) an der Schleiffläch eliminéiert ginn.

Charakteristike vum mechanesche Polieren: niddreg Käschten, einfach Operatioun, awer niddreg Effizienz, ongläich Polieroberfläche, schwéier ze beherrschen Polierzäit, gëeegent fir kleng Uewerflächenbehandlung.