โดยทั่วไปแล้วชั้นออกไซด์บนพื้นผิวของแผ่นสเตนเลสรีดร้อนเคลือบจะมีความหนา หากขจัดออกด้วยการดองทางเคมีเพียงอย่างเดียว ไม่เพียงแต่จะเพิ่มระยะเวลาในการดองและลดประสิทธิภาพในการดองเท่านั้น แต่ยังเพิ่มต้นทุนการดองอีกด้วย ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้วิธีการอื่นๆ เพื่อช่วยเสริมการเตรียมผิวแผ่นเหล็ก มีวิธีการเตรียมผิวหลักๆ 3 วิธีสำหรับการดอง:

1. การยิงระเบิด

ปัจจุบันการพ่นช็อตพีนนิ่งเป็นวิธีการกำจัดฟอสฟอรัสเชิงกลที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย หลักการคือการใช้อุปกรณ์พ่นช็อตพีนนิ่งพ่นผงเหล็กละเอียด (ทราย) ลงบนแผ่นสเตนเลสสตีลที่เคลือบเพื่อขจัดชั้นออกไซด์บนพื้นผิวเหล็ก หลังจากกระบวนการพ่นช็อตพีนนิ่ง ชั้นออกไซด์บางส่วนจะถูกกำจัดออก และโครงสร้างของชั้นออกไซด์ที่เหลืออยู่บนพื้นผิวแผ่นจะหลุดออกเป็นระยะๆ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อกระบวนการดองต่อไป

2. การบำบัดด้วยการชะล้างด้วยด่าง

การชะล้างด้วยด่างประกอบด้วยการชะล้างด้วยด่างแบบออกซิเดชันและการชะล้างด้วยด่างแบบรีดิวซ์ การชะล้างด้วยด่างแบบออกซิเดชันนี้เรียกอีกอย่างว่า "วิธีการแช่เกลือ" สารละลายด่าง CrO3 ที่เป็นด่าง และเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและปริมาตรของชั้นออกไซด์ ชั้นออกไซด์จะหลุดออก การชะล้างด้วยด่างแบบรีดิวซ์คือการเปลี่ยนออกไซด์ของโลหะที่ไม่ละลายน้ำ เช่น เหล็ก นิกเกิล โครเมียม และโลหะออกไซด์ที่ไม่ละลายน้ำอื่นๆ ในชั้นออกไซด์ ให้กลับเป็นโลหะและออกไซด์ราคาถูกผ่านตัวรีดิวซ์ NaH ที่เข้มข้น และทำให้ชั้นออกไซด์แตกและหลุดออก ซึ่งจะช่วยลดเวลาในการดองและเพิ่มประสิทธิภาพโดยรวม

เป็นที่น่าสังเกตว่าแผ่นสเตนเลสสตีลที่หุ้มด้วยจะก่อให้เกิดมลพิษ Cr6+ ในระดับหนึ่งระหว่างกระบวนการบำบัดการชะล้างด้วยด่างออกซิเดชัน การชะล้างด้วยด่างรีดักชันสามารถขจัดปัญหามลพิษ Cr6+ ได้ แต่วัตถุดิบหลักคือ NaH ไม่สามารถผลิตได้ในประเทศจีน ปัจจุบัน วิธีการที่นิยมใช้กันมากที่สุดในประเทศจีนคือการชะล้างด้วยด่างแบบออกซิเดชันโพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนต ในขณะที่การชะล้างด้วยด่างแบบรีดักชันเป็นที่นิยมใช้กันในต่างประเทศ

3. การแยกเกลือเป็นกลางด้วยไฟฟ้า

กระบวนการอิเล็กโทรไลซิสด้วยเกลือเป็นกลางใช้สารละลาย Na2SiO4 ในน้ำเป็นอิเล็กโทรไลต์ แผ่นเคลือบฟิล์มสแตนเลสสามารถผ่านสนามไฟฟ้าระหว่างขั้วแคโทดและขั้วแอโนด เปลี่ยนแปลงขั้วแคโทดและขั้วแอโนดอย่างต่อเนื่อง และกำจัดชั้นออกไซด์บนพื้นผิวด้วยกระแสไฟฟ้า กลไกของกระบวนการอิเล็กโทรไลซิสด้วยเกลือเป็นกลางมีพื้นฐานมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าออกไซด์ที่ละลายได้ยาก เช่น โครเมียม แมงกานีส และเหล็กในชั้นออกไซด์จะถูกออกซิไดซ์เป็นไอออนที่ละลายน้ำได้ซึ่งมีราคาแพง ส่งผลให้ชั้นออกไซด์ละลาย โลหะในแบตเตอรี่จะถูกออกซิไดซ์เป็นไอออน ทำให้ชั้นออกไซด์ที่ติดอยู่บนพื้นผิวหลุดลอกออก